Radiohead (ชนะเลิศปี 2001, 2009)

ต้องกล่าวถึงวงร็อคอัลเทอร์เนทีฟชนะเลิศปี 1998 วงนี้อีกครั้ง เนื่องจากหลังอัลบั้ม 3 Ok Computer ก็กลายเป็นขาประจำของรางวัลแกรมมี่วอร์ดสาขานี้ตลอด พวกเขาไม่ยอมย่ำเท้าอยู่กับที่พยายามหาอะไรแปลกใหม่ใส่ในผลงานเสมอ หลังจากใส่แนวอิเลคโทรนิคส์ในงานเพลงชุด 3 ทำให้กระแสดังเปรี้ยงนั้นถึงขั้น จอนนี่ กรีนวู๊ด มือกีต้าร์ของพวกเขาแขวนกีต้าร์ชั่วคราวเพื่อวง หันไปจับเครื่องดนตรีอิเล็คโทรนิคส์ในการแสดงสดแทน อัลบั้มที่ 4 KID A ก็ยังคงเป็นแนวอิเล็คโทรนิคส์ใส่ซาวด์แปลกๆมากขึ้นซึ่งก็ได้รับรางวัลนี้เป็นครั้งที่ 2 ในปี 2001 มีเพลงดังอย่าง Optimistic สำหรับชุดที่ 5 AMNESIAC มีการใส่แนวแจ๊สเพิ่มขึ้นมาเป็นเกิดเป็นอิเล็คโทรนิคส์แจ๊ส ก็ได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงแต่พลาดรางวัลไป ก่อนจะคว้ารางวัลนี้เป็นครั้งที่ 3 กับงานชุดที่ 7 In Rainbows ทำให้แฟนเพลงประหลาดใจเพราะอัลบั้มนี้ซาวด์สังเคราะห์น้อยมาก เป็นการกลับไปแนวร็อคเหมือนชุดแรกของพวกเขา แต่จากประสบการณ์เกือบ 20 ปี ในวงการเพลง ทำให้ดนตรีเข้มข้นกว่าชุดแรกมาก ทะยานขึ้นอันดับ 1 บิลบอร์ดชาร์ตตั้งแต่เพลงเปิดตัว Jigsaw Falling into Place ปี 2009 นั้นพวกเขากวาดรางวัลแกรมมี่อวอร์ดถึง 5 สาขา เป็นการคัมแบ็คกลับมาแนวร็อคอีกครั้งของ Radiohead ที่น่าประทับใจ

Coldplay (ชนะเลิศปี 2002, 2003)

กลุ่มนักดนตรีอัลเทอร์เนทีฟร็อคจากอังกฤษ เริ่มตั้งวงในปี 1996 จาก คริส มาร์ติน (Chris Martin) ร้องนำ/คีย์บอร์ด และ จอนนี่ บัคแลนด์ (Jonny Buckland) มือกีตาร์ เป็นเพื่อนมหาวิทยาลัยเดียวกันจับมือชักชวน กาย เบอร์รี่แมน (Guy Berryman) มือเบส, วิล แชมเปี้ยน (Will Champion) มือกลอง มารวมวงในชื่อ Coldplay ช่วงแรกทำเพลงกันเองในชื่อชุด EP Safety มีแค่ 3 เพลงวางขาย 500 ชุดเท่านั้น จนพวกเขามีโอกาสไปเล่นในงาน In the City ในแมนเชสเตอร์ งานนี้เป็นการประกวดสุดยอดวงดนตรีหน้าใหม่ที่ยังไม่มีสังกัด ทำให้ Coldplay ได้เซ็นสัญญากับสังกัดพาร์โลโฟน ออกงานเพลง Parachutes มาในปี 2001 อัลบั้มนี้ได้รับรางวัล Grammy Award สาขา Best Alternative Music Album ในปี 2002 มีเพลงฮิตอย่าง Yellow ซึ่งคุ้นหูคนฟังทั่วโลก อีก 2 ปีต่อมาพวกเขาก็วางแผงสตูดิโออัลบั้มชุดที่ 2 A Rush of Blood to the Head เนื้อเพลงเริ่มเปลี่ยนมาเป็นแนวเพื่อชีวิตมากขึ้นไม่ใช่รักวัยรุ่น แต่อัลบั้มนี้ก็ได้รางวัลแกรมมี่อวอร์ดอีกครั้งในสาขาเดิม ถือเป็นวงแรกและวงเดียวที่คว้ารางวัล 2 ปีติดต่อกัน  Coldplay ยังมีผลงานมาจนถึงปัจจุบันเพราะเพิ่งออกอัลบั้ม A Head Full of Dreams ไปเมื่อปี 2015

The White Stripes (ชนะเลิศปี 2004, 2006, 2008)

วงดนตรีดูโอ้ของสองสามีภรรยา เม็ก ไวท์ (เมแกน มาร์ธา ไวท์ ) และ แจ็ค ไวท์ (จอห์น แอนโทนี กิลลิส) แต่งงานกันเมื่อปี 1996 โดยฝ่ายชายเปลี่ยนมาใช้นามสกุลภรรยา และร่วมกันตั้งวง The White Stripes ขึ้นมาในปี 1997 มีสมาชิกหลักแค่ 2 คน แจ็ค ไวท์ ทำหน้าที่เขียนเพลง, ร้องนำ, เล่นกีตาร์ กับเครื่องดนตรีอื่น ๆ ขณะที่ เม็ก ไวต์ ตีกลองกับเล่นเพอร์คัชชัน วงดนตรีของพวกเขาเริ่มต้นด้วยแนวการาจร็อคแบบวงร็อควัยรุ่นอเมริกันทั่วไป จนได้เซ็นสัญญากับ Italy Records ค่ายดนตรีเล็ก ๆ ของเมืองดีทรอยท์ ออกอัลบั้มแรกชื่อเดียวกับชื่อวงในปี 1999 เป็นที่จับตามองในวงการเพลงขึ้นมาทันที เพราะทั้ง 2 คนทำเพลงด้วยตัวเองทั้งหมด ทั้งการเขียนเพลงรวมถึงบันทึกเสียง  แม้จะมีกันแค่สองสามีภรรยาแต่กลับทำเพลงออกมาได้หลากหลายแนวดนตรีได้สมกับความเป็นอัลเทอร์เนทีฟหรือหัวคิดใหม่ๆ ไม่ว่าจะเป็นการผสมระหว่างบลูส์กับร็อค หรือพังค์กับร็อค จนอัลบัมที่ 4 Elephant ได้รับรางวัลแกรมมี่อวอร์ดสาขา Best Alternative Music Album ในปี 2004 อีกทั้งยังทำสถิติเป็นศิลปินเบอร์แรกที่คว้ารางวัลนี้ถึง 3 ครั้งเมื่อชนะเลิศในปี 2006 กับอัลบั้ม Get Behind Me Satan และปี 2008 อัลบั้ม Icky Thump น่าเสียดายที่ทั้งคู่หย่าร้างกันไปเมื่อปี 2011 ทำให้ต้องยุบวงในที่สุด

Phoenix (ชนะเลิศปี 2010)

วงจากฝรั่งเศสที่ประกอบด้วย 4 สมาชิก Laurent Brancowitz (โลรอง บล็องโกวิช,กีตาร์) Thomas Mars (โทมัส มาร์ส, ร้องนำ) Deck d’Arcy (เดค ดาร์ซี่ย์, เบส) และ Christian Mazzalai (คริสเตียน มาซซาลาย, กีตาร์) ออกผลงานมาตั้งแต่ปี 2000 อัลบั้มชุดแรก United เป็นแนวเพลงฟังค์ที่มีกลิ่นอายดิสโก้ผสมเข้าไปด้วย แต่เนื่องจากแนวดนตรีการาจแบนด์ช่วงนั้นค่อนข้างฮิตในหมู่วัยรุ่นและมีวงแบบนี้หลายวง ทำให้กลายเป็นความ”เกร่อ” กระแสตอบรับจึงไม่ค่อยดีเท่าไหร่นัก ก่อนจะค่อยๆปรับแนวเพลงเบาลงกลายเป็นป็อป ซึ่งก็ประสบผลสำเร็จกับอัลบั้มที่ 4 Wolfgang Amadeus Phoenix สามารถคว้ารางวัลแกรมมี่อวอร์ดในปี 2010 หลังจากที่พวกเขาล้มลุกคลุกคลานในวงการเพลงเป็นสิบปี งานชุดนี้เป็นเพลงป็อปฟังสบายๆกับเสียงร้องนุ่มๆของโธมัส คอนเซปต์ของอัลบั้มนี้ค่อนข้างแปลกเพราะเนื้อหาหลายเพลงกล่าวถึงสถานที่ต่างๆ ทำให้ผู้ฟังเหมือนได้ไปยืนอยู่ ณ ที่จุดนั้นกลายเป็นความแปลกใหม่ในวงการดนตรีขึ้นมา เช่น เพลงเปิดตัว 1901 ที่เนิ้อเพลงเป็นยกย่องกรุงปารีสของฝรั่งเศสในอดีต แนวดนตรีก็ย้อนยุคไปเหมือนช่วงปี 80 ทำให้โดนใจกลุ่มผู้ฟังอย่างมาก ขึ้นถึงอันดับ 37 บิลบอร์ดชาร์ต ทำยอดขายเกิน 7 แสนชุด เป็นอัลบั้มแจ้งเกิดให้คนทั่วโลกรู้จักวง Phoenix หลังจากเงียบกริบมาใน 3 ชุดแรก

The Black Keys (ชนะเลิศปี 2011)

ดูโออเมริกันอย่าง แดน เอาเออร์บาช Dan Auerbach (กีต้าร์,ร้องนำ) และ แพททริค คาร์นี่ย์ Patrick Carney (กลอง) รู้จักกันตอนเรียนอยู่ไฮสคูล รวมตัวกันทำเพลงตั้งแต่ปี 1996 ซึ่งต้องบอกเลยว่าวง The Black Keys เป็นวงสู้ชีวิตอย่างมาก แค่กว่าจะได้ออกอัลบั้มแรกเลือดตาแทบกระเด็น ส่งเดโมเทปไปตามค่ายเพลงต่างๆมากมายก็โดนปฏิเสธเรียบ ต้องมาตระเวนเล่นคอนเสิร์ตตามเวทีงานอีเวนท์แนวอินดี้ ใช้เวลาถึง 6 ปีจึงได้ออกผลงานชุดแรก The Big Come Up ในปี 2002 กับค่ายเล็กๆชื่อ Alive แถมออกอัลบั้มมาแล้ว 5 ชุด ตั้งแต่ปี 2002-2008 ก็ยังไม่ดังเท่าที่ควรรู้จักในวงแคบของกลุ่มฟังเพลงอินดี้เท่านั้น จนมาถึงงานเพลงชุดที่ 6 Brothers ในแนวบลูส์ร็อค จึงแจ้งเกิดอย่างเต็มตัว ปล่อยซิงเกิ้ลแรก Tighten Up เข้าบิลบอร์ดชาร์ตในอันดับ 87 ซึ่งเป็นครั้งแรกที่งานเพลงของพวกเขาติดชาร์ตหลังจากออกมา 6 อัลบั้ม ก่อนที่จะส่งเพลง Howlin’ for You ดังไปทั่วอเมริกา ประสบความสำเร็จจนติดอันดับ 3 บิลบอร์ดชาร์ต ชุดนี้ทำยอดขายที่อเมริกาเกิน 1 ล้านชุด ไฮไลท์สูงสุดของอัลบั้มนี้คือชนะรางวัลแกรมมี่อวอร์ดถึง 3 สาขา ได้แก่อัลบั้มอัลเทอร์เนทีฟยอดเยี่ยม, อัลบั้มเพลงร็อคยอดเยี่ยม และ ศิลปินกลุ่มเพลงร็อคยอดเยี่ยม  เรียกว่าความพยายามกว่า 10 ปีของดูโอคู่นี้ออกดอกออกผลเสียที

Bon Iver (ชนะเลิศปี 2012)

วงดนตรีโฟล์คที่มีจุดเริ่มมาจาก จัสติน เวอร์นอน Justin Vernon ยุบวงเดิมที่ชื่อ DeYarmond Edison ที่เป็นแนวโฟล์คเช่นเดียวกัน โดยหลังจากยุบวงแล้วเขาได้ใช้เวลาไปกับการแต่งเพลง 3 เดือนจนได้ 9 บทเพลงจึงพร้อมทำอัลบั้มด้วยการชักชวนสมาชิก Sean Carey (ชอน คารี่ย์, กลอง) Michael Noyce (ไมเคิล นอยซ์, กีตาร์) และ Matthew McCaughan (แมธธิว แม็คคอชน์, เบส) ออกชุดแรกชื่อ For Emma, Forever Ago ในปี 2007 เป็นเพลงแนวโฟล์คฟังสบายซึ่งกระแสตอบรับก็ยังไม่ดีเท่าที่ควร จนมาถึงงานชุดที่ 2 Bon Iver, Bon Iver ที่โดดเด่นเรื่องการใช้เสียงใหม่ๆเข้าไปในตัวเพลง เช่นเสียงทรัมเป็ต หรือการผสมผสานซาวด์สังเคราะห์ลงไปในดนตรีโฟล์คได้อย่างลงตัวเช่นเพลง Calgary จุดเด่นอีกอย่างของงานเพลงชุดนี้คือทุกเพลงจะบรรยายถึงสถานที่ท่องเที่ยวที่เวอร์นอนได้ไปมาแล้วทั้งสิ้น ทำให้ผู้ฟังเพลงชุดนี้เหมือนได้เดินทางไปตามสถานที่ต่างๆด้วยตนเอง งานชุดนี้ได้รับคำชมจากนักวิจารณ์เป็นอย่างมาก ขึ้นถึงอันดับ 2 ในบิลบอร์ดชาร์ต คว้า 2 รางวัลแกรมมี่อวอร์ดในสาขา Best New Artist และ Best Alternative Music Album

Vampire Weekend (ชนะเลิศปี 2014)

วงอินดี้จากอเมริกาเริ่มก่อตั้งเมื่อปี 2006 โดยมี เอซรา โคนิค, คริส บายโอ, รอสทัม แบทแมนจ์ลี่ และ คริสทอมสัน (Ezra Koenig, Chris Baio, Rostam Batmanglij, และ Chris Tomson)  โคนิค กับ ทอมสัน เคยร่วมงานกันในวงดนตรีแร๊พชื่อ L’Homme Run แต่เบื้องลึกแล้วทั้งคู่ต่างชอบแนวดนตรีพังค์ร็อคในแบบวง Green Day หรือ Blink 182 มากกว่า จึงตกลงใจออกมาทำเพลงในแนวที่ชอบกันเองและชักชวนเพื่อนที่มหาวิทยาลัยตั้งวงชื่อ Vampire Weekend ชื่อนี้มาจากภาพยนตร์เรื่อง The Lost Boys หนังแวมไพร์ในยุค 80 หลังจากจบมหาวิทยาลัยพวกเขาเซ็นสัญญากับค่าย XL Recordings ออกผลงานแรก Vampire Weekend มาเมื่อปี 2008 ต่อด้วยชุดที่ 2 Contra ในปี 2010 แนวดนตรีของพวกเขาค่อนข้างแปลกใหม่เป็นอย่างมากเพราะเป็นการผสมผสานระหว่างพังค์กับดนตรีร็อคโบราณ เหมือนผสมวง Green Day เข้ากับวง The Beatles เช่นเพลง A-Punk ที่ออกมาในอัลบั้มแรก วงนี้ยึดคอนเซปต์แนวดตรีเดิมมาตลอดจนถึงอัลบั้มที่ 3 ที่ออกมาเมื่อปี 2013 Modern Vampires of the City ก็ทำให้โลกรับรู้ถึงความอินดี้ของพวกเขาด้วยการคว้ารางวัลแกรมมี่วอร์ดสาขา Best Alternative Music Album ในปี 2014 มีเพลงฮิต Unbelievers ขึ้นถึงอันดับ 7 บิลบอร์ดชาร์ต นอกจากรางวัลแกรมมี่อวอร์ดแล้ว ยังคว้าอันดับ 1 50 Best Albums of 2013 จากนิตยสารโรลลิ่งสโตนอีกเช่นกัน

St. Vincent (ชนะเลิศปี 2015)
เซนต์ วินเซนต์ หรือชื่อจริงคือ แอนน์ เอริน “แอนนี่” คลาร์ก (Anne Erin “Annie” Clark) เกิดเมื่อปี 1982 เป็นชาวอเมริกันเติบโตมาในครอบครัวคนดนตรี ลุงกับป้าของเธอเคยทำเพลงในชื่อวงดูโอ Tuck & Patt ทำให้เธอได้รับอิทธิพลหัดเล่นกีต้าร์ตั้งแต่อายุ 12 และสนใจในดนตรีมาตลอด หลังจบไฮสคูลแอนนี่เบนเข็มเข้าสู่วงการดนตรีอย่างจริงจังด้วยการเข้าเรียนสถาบันดนตรีเบิร์กลีย์พร้อมทำเพลงกับค่ายเล็กๆไปด้วย จนได้เข้าร่วมวง Polyphonic Spree และ Sufjan Stevens เป็นวงอินดี้ป็อปอเมริกา ก่อนจะแยกตัวเป็นศิลปินเดี่ยวในปี 2007 เปลี่ยนมาใช้ชื่อในวงการว่า St. Vincent อัลบั้มชื่อเดียวกันตนเองนี้เป็นอัลบั้มเดี่ยวชุดที่ 5 ปล่อยเมื่อปี 2014 ตัวแอนนี่ให้คำนิยามว่า “เป็นเพลงปาร์ตี้ที่เปิดในงานศพได้” ดนตรีมีการใช้ซาวด์อิเล็คโทรนิคส์ผสมเสียงเครื่องดนตรีได้อย่างลงตัว เช่น เพลงเปิดตัว Birth in Reverse ทำให้ผู้ฟังเกิดความรู้สึก”ย้อนแย้ง” ทั้งแนวเพลงหรือกลิ่นอายผสมระหว่างดนตรีแบบเก่า-ใหม่ ในบางอารมณ์เพลงจะรู้สึกผ่อนคลาย แต่ในบางท่อนอาจรู้สึกอึดอัดทั้งที่เป็นเพลงเดียวกัน ทำให้มีเสียงชื่นชมว่าตัวแอนนี่ถ่ายทอดอารมณ์มาสู้ผู้ฟังได้ดี นอกจากจะคว้ารางวัลแกรมมี่วอร์ดสาขาอัลบั้มอัลเทอร์เนทีฟยอดเยี่ยมแล้ว นิตยสาร Time ยังจัดให้อัลบั้มนี้อยู่ในอันดับ 2 ของอัลบั้มยอดเยี่ยมปี 2014 อีกด้วย

Alabama Shakes (ชนะเลิศปี 2016)

วงดนตรีอเมริกันที่มาในแนวดนตรีใหม่อย่าง บลูส์ร็อค ประกอบด้วยสาวใหญ่ บริททานี่ โฮเวิร์ด (Brittany Howard) นักร้องนำ,กีต้าร์ ,เฮลท์ ฟ็อก (Heath Fogg) มือกีต้าร์ , แซค คอคเรลล์ (Zac Cockrell) มือเบส, และ สตีฟ จอห์นสัน (Steve Johnson) รับหน้าที่ตีกลอง แม้เป็นชาวอเมริกันแต่จุดกำเนิดของพวกเขากลับอยู่ที่อังกฤษ เพราะตั้งวงตอนเรียนมหาวิทยาลัยน็อตติ้งแฮม ซิงเกิ้ลแรกของวงชื่อว่า Blue Velvet ออกมาในเดือนตุลาคม ปี 2012 ก็ทำให้สื่ออังกฤษจับตามองทันทีด้วยความแปลกใหม่ในแนวเพลงรวมถึงเสียงร้องของ บริททานี่ เป็นแนวผิวดำละตินแบบโซล ทำให้พวกเขากลายเป็นวงดนตรี Southern Rock หรือร็อคที่มีกลิ่นอายละตินอเมริกาใต้ที่น่าสนใจขึ้นมาทันที อัลบั้มแรก Boys & Girls ก็ได้เสนอชื่อเข้าชิงแกรมมี่อวอร์ดในสาขาศิลปินหน้าใหม่ยอดเยี่ยม แต่น่าเสียดายที่พลาดรางวัลไป จนคัมแบ็คกลับมาแก้ตัวได้ในอัลบั้มที่ 2 Sound & Color ออกมาเมื่อปี 2015 ในแนวโซลร็อคผสมความเป็นละติน ผงาดคว้ารางวัลแกรมมี่วอร์ดสาขา Best Alternative Music Album ในปี 2016 จนได้ และเพลง Don’t Wanna Fight ก็ได้รางวัลเพลงร็อคยอดเยี่ยมแห่งปีจากแกรมมี่วอร์ดไปอีกรางวัล

David Bowie (ชนะเลิศปี 2017)

ตำนานวงการเพลงป็อปร็อคเกาะอังกฤษออกอัลบั้มเดี่ยวมาตั้งแต่ปี 1967 สไตล์ของเขาถือเป็นต้นแบบให้กับศิลปินหลายคนในยุคนี้ เช่น การแต่งตัวแปลกแหวกแนวด้วยสีสันจัดจ้าน แต่งหน้าทาปากเหมือนผู้หญิง พร้อมกับการยอมรับว่าตัวเองเป็นไบเซ็กชวล เพลงแจ้งเกิดของเขาคือเพลง Space Oddity จากอัลบั้มที่ 2 ได้แรงบันดาลใจจากโครงการสำรวจอวกาศของยานอะพอลโล, กว่า 50 ปีที่ เดวิด โบวี่ โลดแล่นในวงการเพลง เขาออกอัลบั้มมาทั้งหมด 26 ชุด ขึ้นคอนเสิร์ตมานับไม่ถ้วน นอกจากนี้ยังมีผลงานการแสดงรวมไปถึงบทบาทในการรณรงค์ด้านสิทธิมนุษยชน อัลบั้ม Blackstar เป็นผลงานชุดสุดท้ายออกมาในปี 2016 ตัวโบวี่นั้นได้ชื่อว่าเป็นศิลปินที่ชอบทดลองอะไรใหม่ๆ อยู่เสมอ จนได้ฉายาว่า “กิ้งก่าเปลี่ยนสีแห่งวงการเพลงร็อค” เพลงชุดนี้จึงใส่แนวดนตรีแจ๊สผสมกับร็อคตามความอินดี้ของเจ้าตัว แต่ชื่อของโบวี่ไม่เคยทำให้ผิดหวัง เพลง Blackstar ขึ้นอันดับ 1 ทั่วยุโรปและอเมริกา ทำยอดขายเกิน 1 ล้านชุด จนวันที่ 10 มกราคม ปี 2016 หลังจากออกอัลบั้มนี้ไม่นานก็มีข่าวร้ายว่าโบวีเสียชีวิตจากโรคมะเร็งตับที่เขาต่อสู้มาอย่างยาวนาน แม้ว่าอัลบั้ม Blackstar จะได้รับรางวัลอัลบั้มอัลเทอรืเนทีฟยอดเยี่ยมจากแกรมมี่อวอร์ด แต่เจ้าตัวไม่มีโอกาสได้ขึ้นรับรางวัลนี้ การเสียชีวิตของโบวี่ถือเป็นข่าวเศร้าครั้งใหญ่แห่งวงการดนตรีสร้างความอาลัยไปทั่วโลก